Zoals inmiddels bekend proberen we mensen het hele jaar te motiveren met onze challenges en af en toe publiceren we het verhaal achter één van onze deelnemers, dit keer is dat Cora van der Donk. Cora is een trouwe deelneemster en we krijgen ook wel eens een berichtje van haar, soms om te laten weten dat de challenges haar goed helpen om lekker in beweging te blijven en soms omdat de techniek haar in de steek laat, bijvoorbeeld toen de synchronisatie niet lukte. Wij waren benieuwd naar deze enthousiaste dame en zochten haar op.
Cora is 55 jaar, werkt bij de thuiszorg en begint meteen gezellig te kletsen. Ons gesprek komt al snel op Corona, want dat had behoorlijk impact: collega’s werden ziek en ook cliënten waren positief getest. Best een spannende tijd en het gaf maar weer eens het belang aan van goed op jezelf passen en een beetje met je gezondheid bezig zijn. Omdat Cora best wat overgewicht had, was ze bang wat de gevolgen van een Covid besmetting voor haar konden zijn.
Bewegen is op zich geen probleem voor Cora, opgegroeid in Friesland begon ze met gymnastiek, daarna volgde judo en volleybal bleek echt een schot in de roos, dat heeft ze jaren gedaan. Alleen waren Cora en haar broers en zussen altijd al fors, drie kinderen van het gezin waren eigenlijk te zwaar. En eigenlijk is dat altijd zo gebleven, zeker in het geval van Cora.
Toen ze haar man Herman leerde kennen, kregen de twee een gezamenlijke sport: surfen. Regelmatig vertrokken ze richting de Veluwe om heerlijk te surfen op de randmeren. Een logisch geval was dat ze hier ook in de vakanties naar toe trokken. Water in de buurt, leuke omgeving en nieuwe mensen leren kennen. Zo kwam het dat een Duitse ‘buurvrouw’ op een gegeven moment tegen Cora zei: ‘Je moet gaan hardlopen, dan val je af en ga je je een stuk beter voelen. Ga maar met mij mee!’ Het feit dat Cora eigenlijk geen hardloopschoenen had, maakte voor de Duitse dame niets uit, zij had wel een paar te leen. Na een paar voorzichtige rondjes kreeg Cora de smaak te pakken, het lopen ging makkelijker, ze viel wat af en wilde de 4 Mijl van Groningen lopen.
Zo gezegd en zo gedaan, Herman en zij liepen de 4 Mijl en omdat Herman de marathon van Rotterdam ging lopen, wilde Cora dat ook. “Kinst wel niet wies wezen” was de eerste reactie van Herman, omdat hij dit een iets te enthousiast plan vond, zeker ook gezien het forse gewicht van Cora. Maar goed als Cora zich iets in het hoofd haalt, moet dat gebeuren en zo liep ze inmiddels naast de marathon van Rotterdam ook die van Amsterdam. Al loopt ze die laatste nooit weer. “Ik moet een beetje geholpen worden door het publiek, want zo hard ga ik niet en daar in Amsterdam waren veel te veel lege straten“.
Sinds 2009 heeft Cora diabetes type 2 , dat betekent 4 x per dag spuiten, af en toe eetbuien en veel mensen die direct hun oordeel klaar hebben. “Jij bent te dik en daarom heb je diabetes type 2“.
Samen met een diëtist heeft ze veel dingen geprobeerd, koolhydraatarm eten bleek het beste passen en dat hielp ook voor de diabetes. Het sporten bleef er wel in, alleen niet meer bij de loopclub omdat dit lastig te combineren was met haar werk in de avonduren. Maar alleen sporten is wel lastiger en daarom zocht ze iets nieuws. Ze heeft het fietsen opgepakt en dat kan ze mooi met Herman doen, want samen is veel leuker!
Ook spreekt ze graag af met vrienden of familie, want ze vindt sporten en bewegen best leuk, maar het moet niet te fanatiek hoor. Dat hoeft natuurlijk ook van niemand, maar Cora houdt daar ook helemaal niet van.
Sinds Corona is Cora wel een stuk strenger voor zichzelf, elke keer als ze eigenlijk wil eten, gaat ze sporten of bewegen. Ze heeft een nieuwe uitdaging gevonden in brisk walking, een combinatie van flink doorstappen en diverse oefeningen. Het grote voordeel is dat deze groep ook overdag op pad gaat en dat past beter in het levenspatroon van Cora. Daarnaast kreeg ze een boven prothese en op de één of andere manier helpt dit haar ook om minder te snaaien, kortom na al die jaren ‘klooien’, nam het gewicht van Cora eindelijk af. Nu is ze zover dat ze ruim 24 kg is afgevallen en dat mensen haar amper nog herkennen. Voor het eerst heeft ze een ‘gezond’ BMI en daar is ze erg trots op! Ze hoeft geen insuline meer te spuiten, alleen nog een beetje medicatie en het grote doel om toch nog weer een marathon te lopen komt weer in zicht. Al zal dat waarschijnlijk dit keer zonder Herman moeten, want die heeft veel last van een liesbreuk.
Kortom het is nooit te laat om je leefstijl aan te passen en het levert je eigenlijk altijd alleen maar voordelen op.
Dank je wel Cora voor het leuke én open gesprek!
Afbeelding: Cora van der Donk & Daniëlle Bekkering